(blog 2 van 3) Thuiskomen en dankbaarheid, de wereld tussen opname en uitslagen

 

Thuis... wat een heerlijkheid! 

En dat bloed heeft me ook wel goed gedaan. Niet dat ik nu rondjes kan rennen, maar ik voel me niet meer zo ellendig. Wat een week was dat zeg... ben er erg van onder de indruk. Toch heeft het me op heel veel fronten erg goed gedaan. Vooral het gesprek op maandag met het psychiatrisch team heeft me mentaal goed gedaan. Ik heb in dat gesprek denk ik voornamelijk mezelf (eindelijk!) kunnen overtuigen dat mijn klachten niet tussen mijn oren zitten. En dat de vermoeidheid die ik al jaren ervaar, best wel logisch is. Dat ik het de afgelopen 10 jaar eigenlijk verdraaid goed heb gedaan! Na mijn vreselijk vervelende scheiding, waarin ik mijn eigen verdriet zoveel mogelijk heb moeten parkeren om voor mijn 4 kinderen te kunnen zorgen, plus een opleiding beginnen en afronden, plus 30 uur in de week werken, plus het verdriet en de zorgen die er rondom mijn kinderen waren, heb ik gedragen.. .in mijn eentje! Eindelijk durf ik nu te zeggen: dat heb ik goed gedaan! En dan is het geen wonder dat mijn lichaam op een gegeven moment instort en denkt, klaar nu. Natuurlijk heb ik in die jaren lieve mensen om me heen gehad die me hebben gesteund, en daar ben ik hen ook heel erg dankbaar voor, maar uiteindelijk lag het allemaal op mijn schouders en heb ik het zelf gedragen en heb zo goed mogelijk en naar eer en geweten gehandeld.

Nu ik terug kan kijken, ben ik dankbaar waar ik sta. Dat ik kan zien wat een prachtige mensen mijn vier kinderen zijn geworden. En naast de fouten die ik ook heb gemaakt, ben ik ook erg trots. Het is tenslotte wel allemaal gelukt! Dankbaarheid heerst deze dagen... dankbaar dat ik de moeder van deze kinderen mag zijn, dat ze zijn waar ze zijn, dat ze de mensen zijn die ze zijn. Dankbaar voor de liefde. De liefde die ik vroeger heb gekend, en nog meer voor de liefde die ik nu mag beleven. Zo oneindig veel dieper gaat deze liefde, zo oneindig meer kan ik mezelf zijn naast hem.. woorden schieten daarvoor tekort.

Met een rondje vers bloed, heerlijk zonnig weer en al deze positieve gevoelens, is deze eerste week na het thuiskomen een en al liefde voor het leven. Wat straks is, komt straks. Nu vieren we de liefde, het leven en de dankbaarheid.

Proost!

#Genieten van een zomerse dikkedruppenwarmeregenbui doe je zo💃🥰